Jesteś tu

Metoda wykrywania zafałszowania miodu

gru 02 2022
zafałszowanie miodu
W okresie jesienno-zimowym częściej sięgamy po słoik z miodem. Wierzymy, że uchroni nas on przed przeziębieniem i grypą. To fakt, miód ma znane działanie prozdrowotne i antybakteryjne. Jest stosowany w medycynie od ponad 5000 lat. W swoim składzie zawiera liczne związki pochodzące tak z nektaru, jak i pochodzące od pszczół. Wśród tych drugich są enzymy. Tylko właściwa funkcja wszystkich amylaz może przynieść prozdrowotną korzyść człowiekowi. Niestety, zafałszowania miodu syropem cukrowym lub niewłaściwe przetwarzanie miodu umniejsza prozdrowotne właściwości miodu. Podczas termicznego przetwarzania miodu nadawana jest mu półpłynna konsystencja, obniżana jest zawartość wilgoci oraz eliminowane są przyczyny ewentualnej fermentacji. Jednak z drugiej strony podgrzewanie miodu powyżej 40 st. C niszczy aktywność enzymów. Tak więc, jeśli miód jest rozpuszczany przez pszczelarza, bądź też mieszany jest z gorącym mlekiem, herbatą lub wodą, jest bezużyteczny – jest tylko mieszaniną cukrów pozbawioną wszystkich cennych właściwości. Głównymi przyczynami spadku liczby diastaz są przegrzewanie się miodu w czasie przetwarzania, kolejną przyczyną degradacji są złe warunki przechowywania i niewłaściwe stosowanie.
 
Aktywność diastazy jest funkcją amylaz alfa, beta i gamma, które rozkładają węglowodany lub skrobię do cukrów o krótkim łańcuchu, np. glukoza i/lub maltoza. Aktywność diastazy wyraża się liczbą diastazy w jednostce Schade i jest zdefiniowana jako jedna jednostka diastazy odpowiadająca aktywności enzymu 1 g miodu, który może zhydrolizować 0,01 g skrobi w ciągu 1 godziny w temperaturze 40 st. C, przy czym aktywność tego enzymu maleje wraz ze wzrostem czas przechowywania i czas ogrzewania. Aktywność enzymatyczna jest bardzo specyficzna w temperaturze od 37 do 40 stopni C. Obecne rozporządzenia polskie i europejskie stanowią, że miód, jako produkt spełnia wymagania jakości handlowej opisane w Dyrektywie Rady Unii Europejskiej 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. z późniejszymi zmianami jeśli liczba diastazowa jest większa lub równa 8. Miody rzepakowe czy akacjowe mają liczbę distazową nieco wyższą niż 8. Miody gryczane, lipowe czy spadziowe zwykle mają liczbę diastazową przekraczającą 20.
 
Ponieważ parametr ten jest jednym z ważnych parametrów jakościowych miodu, a także podlega wymogom regulacyjnym, stosowany jest do rutynowej analizy próbek miodu, także w naszym laboratorium. Analiza miodu pod kątem liczby diastazowej daje informację o ewentualnym zafałszowaniu miodu jak i niewłaściwym przetwarzaniu. Laboratoryjne oznaczanie liczby diastazowej to badanie potwierdzające autentyczność miodu. Laboratoryjne oznaczanie liczby diastazowej kosztuje ok. 50 zł.
gru  02

Powiązane produkty

1